Ondanks alle inspanningen van natuurorganisaties en ondernemers verdwijnt er wel eens een vogelsoort. Voorgoed of voor even. Zo was de grote stern, die in kolonies leven en massaal van slag raken als mensen te dichtbij komen, een tijdje van Texel verdwenen. Inmiddels broeden er in het voorjaar weer een aantal langs de Texelse kust. Broedvogels zijn net studenten en jongvolwassenen: ook zij vertrekken op een bepaalde leeftijd – vol verwachting over de overkant of teleurgesteld in Texel – naar leefgebieden elders. Na een aantal jaren komen sommigen van hen weer terug om een nest te bouwen en te broeden. De stern en jonge mensen met levens- en studieervaring staan beiden op de lijst van ernstig bedreigde soorten op Texel.
Al die liefde is er natuurlijk voor de trekvogel. Omdat wij Texelaars van vogels houden. En omdat wij zien dat een deel van de economie draait op overnachtende, etende en Skuumkoppe (Texels bier, red.) drinkende vogelliefhebbers. De trekvogel kun je eigenlijk wel vergelijken met de Texeltoerist. Beiden laten zich lokken door de zee aan ruimte, de relatieve rust en het lokale voedsel. Als ze bijgevet, bijgetankt en opgeladen zijn, maken zij zich weer klaar voor het vervolg van hun hectische levensreis. Voor de trekvogel is dat de duizenden kilometerslange vliegroute van het koude noorden naar het warme zuiden van de wereld. En zoals u na een paar uur reizen op de bank van uw texelse huisje, hotelkamer of chalet ploft, duikt de trekvogel halverwege zijn reis doodmoe de beschutting van een Texels natuurgebied in. Om te slapen, eten en het verfomfaaide verenpak op orde te brengen.
