HISTORIE VAN PRINS HENDRIK TEXEL
Het spannende verhaal over Hotel en Bungalowpark Prins Hendrik begint in 1876. Met de bouw van een afsluitdijk verdwijnt de woeste inham van de Waddenzee, die als een lelijke scheur tussen het oude land van Texel en de polders Eierland en De Eendracht ligt. Polder Het Noorden is een feit. De inpolderaars verheugen zich handenwringend op alle agrarische mogelijkheden die er in het verschiet liggen. Het loopt anders. De poldergrond blijkt van bar slechte kwaliteit.Op de vruchtbare grond van Eierland en De Eendracht deden agrariërs goede zaken. De mannen van het Waterschap waren vastbesloten de grond in Het Noorden net zo succesvol te exploiteren. De inpolderaars zien een belangrijk verschil met de succesvolle buurpolders over het hoofd: de grond in Het Noorden is van bar slechte kwaliteit.
Schapenhouders op zilt klapzand
De exploitanten balen en slechts een paar schapenhouders wagen zich op het nutteloze, zilte ‘klapzand’. Ondertussen groeit Het Noorden uit tot één van de belangrijkste vogelbroedgebieden van West-Europa uit die tijd. De beroemde natuurbeschermer Jac. P . Thijsse beschrijft de rijkdom van dit ware vogelparadijs uitgebreid in Het intieme leven der Vogels (1906).
Nog steeds lichten de ogen van rustzoekers en natuurliefhebbers op, als ze vertellen over de Het Noorden, aan de noordoostkant van Texel. Het Noorden, met Utopia, De Schorren en het gebied rond de molen – De Bol – is nog steeds één grote smeltkroes van visdieven, noordse sterns, dwergsterns, kokmeeuwen, kievieten, tureluurs, scholeksters, bruine kiekendieven en lepelaars.
Hoe kwam hotel Prins Hendrik er?
Dit is het werk van een eigenzinnige man uit de Wieringerwaard: Floris Dekker. Hij stond bekend om zijn merkwaardige initiatieven en ideeën. ‘Logement en Café Dekker’ (het huidige Prins Hendrik) was zijn beste idee. De aanmeerplek voor schepen waar hij hoopte klanten mee te trekken, zijn slechtste. De Waddenzee vernielde deze plek keer op keer.
Het hotel bleef. Floris keek uit naar een meer pakkende naam. Dat werd Prins Hendrik, naar de gemaal van Koningin Wilhelmina, die volgens Dekker in zijn hotel gelogeerd zou hebben.
Niemand weet of dit verhaal klopt. Wat meerdere, in de jaren negentig al hoogbejaarde mensen wél bevestigden:
Prins Hendrik was in het begin van de negentiende eeuw wel degelijk te vinden in het noorden van Texel. Hij joeg er met andere mensen van adel op eenden en snippen. Wij vinden het een fantastische gedachte dat hij vanuit dit hotel wellicht heeft genoten van een goede maaltijd en een stevige borrel. Deze levendige fantasie vertellen we graag door. Intussen is het ‘Logement en café Dekker’ van destijds tientallen keren verbouwd, veranderd, verbeterd. En uitgegroeid van een ‘hotelletje met camping’ tot een schitterend, luisterrijk hotel met prachtig vakantiepark.
